Wat is een radicale moslim?

Waar in Nederland wonen moslims?

In Nederland wonen relatief veel mensen die zich moslim of islamiet noemen. De meeste moslims wonen in de vier grootste steden van Nederland: Amsterdam, Utrecht, Den-Haag en Rotterdam. Ook in Diemen, Schiedam en Almere wonen veel moslims. In Den-Haag en Rotterdam wonen moslims (en niet westerse allochtonen) met name bij elkaar in bepaalde wijken. Denk bijvoorbeeld aan de Schilderswijk in Den-Haag. In deze wijk is bijna 91% van de inwoners allochtoon (buitenlands). De helft (50%) van alle inwoners in deze specifieke wijk heeft naast de Nederlandse ook een Turkse / Marokkaanse nationaliteit.

Wat is een moslim precies?

Een persoon die zichzelf moslim noemt is een aanhanger van de islam. De islam is een monotheïstische godsdienst. Het woord islam betekent letterlijk overgave (aan god) maar kan ook worden vertaald naar onderwerping. Een moslim onderwerpt zich aan zijn of haar gods wil en wetten. De wil en wet van de islamitische god wordt de Sharia genoemd. Als basis voor de Sharia wordt de Koran en de Hadith gebruikt.

• Sharia: de wil en wet van de islamitische god (Allah)
• Allah: de Arabische naam van de islamitische god
• Islam: monotheïstisch geloof en betekent onderwerping
• Koran: heilig boek voor moslims
• Hadith: een verzameling overleveringen over het doen en laten en de uitspraken van Mohammed
• Mohammed: profeet en boodschapper van god

Wat staat er in de Koran?

De Koran is het heilig boek voor moslims. Voor christenen is dat de Bijbel. De Koran is in 114 hoofdstukken verdeeld die soera's worden genoemd. De soera's zijn geschreven in rijmend proza. Ze zijn niet chronologisch gerangschikt. Ook zijn de hoofdstukken niet thematisch gerangschikt. De rangschikking vindt plaats naar lengte. Het langste hoofdstuk bestaat uit 287 verzen en staat voor in het boek. Het kortste hoofdstuk vindt men achterin en telt 7 verzen. Voor veel mensen is de Koran door deze rangschikking moelijk te lezen.

Het heilig boek wordt door moslims beschouwd als de eerste bron. De overleveringen (Hadith) worden gezien als de tweede bron. De twee bronnen samen vormen de basis van de islam. Voor moslims is de autoriteit van de Koran absoluut en wordt het boek gezien als het woord van god. In het boek worden vier boodschappen geleverd:

1. Monotheïsme (de eenheid van god)
2. Profeetschap (bevestiging van de profeet Mohammed)
3. Eschatologie (de wederopstanding en de Dag des oordeels)
4. Beloning en bestraffing (over de beloning van gelovigen en de bestraffing van de ongelovigen)

Naast de vier boodschappen worden verschllende thema's besproken. Deze terugkerende thema's lopen als een rode draad door de Koran. De volgende thema's vindt men onder andere terug:

• De mensen van het boek
• Islamitische wetgeving
• Rechtvaardigheid
• Het gevecht voor de zaak van god
• Gerechtigheid
• Vermaning en moraal

Wat zegt de Koran over hoe je moet leven?

In de Koran staan een aantal verzen met expliciete verboden. Omdat de Koran het woord van god is worden deze verboden daarom ook serieus genomen. De volgende verboden staan in de Koran:

• Alcohol consumptie is verboden
• Het eten van varkensvlees is verboden
• Het plegen van overspel is verboden
• Het meedoen aan kansspelen is verboden
• Muziek en dans wordt afgekeurd

Naast de verschillende verboden wordt er in de Koran ook zaken vermeld over de manier van leven. Er moet dan gedacht worden aan de verhoudingen tussen man en vrouw, tussen ouder en kind en de verhoudingen tussen medemensen. De rode draad van de Koran is dat het leven een beproeving is. Wie de beproeving heeft doorstaan zal in het hiernamaals beloond worden. Voor moslims is het leven op aarde daarom ook gefocust op de veronderstelling dat er een beloning plaatsvindt in het leven na de dood. Het bewijs dat er een beloning plaatsvindt is de Koran zelf, oftewel het woord van god (allah).

Vrouwen, atheïsten, christenen, homoseksuelen en joden

Vele bevolkingsgroepen komen er in de Koran slecht van af. Met name vrouwen worden beschreven als zogenaamde tweederangs-wezens. Vrouwen moeten de man plezieren en moeten met name dienstelijk zijn. Volgens de Koran is de vrouw moreel, mentaal en fysiek de absolute mindere van de man. Een vrouw moet volgens de Koran gehoorzaam zijn. De volgende tekortkomingen bij vrouwen worden in de Koran impliciet dan wel expliciet genoemd:

• Vrouwen komen tekort in intelligentie
• Vrouwen komen tekort in religie
• Vrouwen zijn gebrekkig in dankbaarheid
• Vrouwen komen tekort als getuigen
• Vrouwen moeten mannen gehoorzamen
• Een man mag een vrouw berispen (bestraffen)
• Een deugdzame vrouw is onderdanig
• Mannen mogen vier vrouwen trouwen. Een vrouw moet één man trouwen
• Mannen mogen seks hebben met een onbegrensd aantal slavinnen
• De man is de bevoorrechte partij in het voogdij van kinderen

Ook atheïsten en mensen die een ander geloof aanhangen komen er slecht van af. Seks tussen twee mannen wordt tevens in de Koran beschreven. De liefde tussen twee mannen niet. Ook wordt er niets gezegd over de homoseksuele identiteit. Homoseks tussen twee mannen wordt in de Koran beschreven als losbandigheid, verkrachting en dwang.

• In de Koran is te lezen over dwangmatige seks tussen twee mannen
• In de Koran is te lezen over mannen die elkaar verkrachten (sodomie of liwaat)
• In de Koran is niets te lezen over gelijkwaardige relaties tussen mannen
• In de Koran is niets te lezen over de liefde tussen twee mannen
• In de Koran is niets te lezen over vrijwillige homoseksuele relaties
• In de Koran is niets te lezen over de homoseksuele identiteit

Waarom de homoseksuele daad een zonde is wordt in de Koran niet uitgelegd. Het is tevens vreemd dat er niets vermeld wordt over vrijwillige homoseksuele relaties en over de liefde tussen twee mannen of twee vrouwen. De werkelijkheid strookt in veel gevallen daarom ook niet met de teksten van de Koran. De interpretaties van de teksten in de Koran kan verschillen per moslim. Ook zijn er verschillende takken binnen de moslimwereld die de teksten in de Koran anders opvatten. Wie de teksten uit de Koran letterlijk neemt wordt gezien als een radicale moslim.

Een radicale moslim: moslimfundamentalisme

Een radicale moslim neemt de teksten van de Koran letterlijk. Dit betekent onder andere dat een radicale moslim vrouwen ziet als minderwaardig, de homoseksuele daad verafschuwd (en in de meeste gevallen de homoseksuele identiteit ook), joden ziet als tweederangs burgers en pleit voor een wereld waar alleen de islamitische wetten van toepassing zijn (Sharia). Een radicale moslim gebruikt doorgaans veel geweld (verbaal en non-verbaal) om zijn doelen te bereiken. Ook wordt er buitensporig veel agressie gebruikt. Een radicale moslim discrimeert en sluit bevolkingsgroepen buiten. Tevens zet een radicale moslim andere mensen, veelal andere moslims, aan tot geweld.

De acties van een radicale moslim worden gedekt door de teksten van de Koran en de Hadith. Een moslimfundamentalist (radicale moslim) ziet de traditionele teksten als de fundamenten van het geloof. De islamitische idealen moeten volgens radicale moslims omgezet worden naar politieke idealen. Mensen die anders denken moeten worden bekeerd of moeten met veel agressie gedood worden. Een radicale moslim ziet de teksten van de Koran als het woord van god en de absolute waarheid. Wie het woord van god (allah) naleeft zal in het paradijs terecht komen.

Een radicale moslim gelooft dat:

• Sterven als islamitische martelaar (terrorist) beloond wordt met 72 maagden in het islamitische paradijs.
• Onderwerping aan allah beloond wordt met het paradijs: Allah beheerst wat iemand denkt, doet en zegt.

Radicale moslim en de rechten van de mens 

Islamitisch fundamentalisme is vaak in conflict met moderne, seculiere en democratische landen (beschavingen). Dit komt omdat het gedachtegoed van een modern en seculiere land haaks staat op het gedachtegoed van de radicale moslim. In een modern, seculier en democratisch land (bijvoorbeeld Nederland, Zweden en Frankrijk) gelden Universele Rechten. Dit betekent onder andere dat er gelijkheid bestaat tussen man en vrouw. Het betekent ook dat er een scheiding is van Kerk (religie) en Staat.